un cantonier serviable
Publié le lundi 04 juillet 2022 à 10:18 dans Le Mot
La Finon, le cantonièr e les gromèls
Un còp èra, i aviá la fièira a Orlhac, e la Finon d’en Peira Nalta l-i voliá anar tota sola, mas n’èra pas tròp finòta. Aviá dètz-e-sèt ans, èra polida coma una flor, e la siá mamà i faguèt las recomandacions.
- « Mèfia-te de la garçonalha, que te caldriá pas pèrdre lo piu… lo piu piu… lo piuselatge, o sabes ben.
- Òc ben, Mamà, farai plan atencion, o te promete. »
E aquí l’avètz que se’n va, tota soleta, e totjorn agacha darrièr per veire se a pas perdut lo piu… lo piu piu… enfin vesètz ben !
Tròba lo cantonièr, un brave òme un pauc perpinson, que l’agacha venir e li fa :
- « Ò ! Finon ! Ónt vas atau amb lo cotilhon e les esclòps nòus ?
- E ben, me’n vau a la fièira a Orlhac.
- E per cossí agachas totjorn darrièr ?
- -Aquò’s que la mamà m’a plan recomandat de pas pèrdre en camin lo piu… lo piu… enfin vesètz ben !
- A ! Vesi ben, per ma fe ! E sabes pas que quò se pòt petaçar ?
- Non pas. La Mamà ò pas dich.
- E ben te o vau explicar. Ieu ai una agulha que te pòt far un punt, e après seràs tranquilla. Aquò riscarà pas res plus.
- Ò ? Segur ?
- A pensi ben que ne’n soi segur ! Tè, passa aquí darrièr lo romegàs que te vau far aquel punt. »
E lo i fa, mai lèu fach, e li demanda ;
- « Alara, de qué ne’n dises ? Aquò tendrà, vai.
- Cresètz ? Sabi pas se l’avètz plan reüssit. Benlèu que se ne’n fasiatz un autre, ieu seriá plus tranquilla.
- E ben, se vòles, e mai ambe plaser. Tornem-i ! »
E atau fan. Mès que la Finon se i èra agormandida e se meta a far sa votz careçanta e ditz :
- Plan mercé, cantonièr.Aquel èra plan reüssit e m’a agradat mièlhs que lo primiièr. Senti que se podiatz me ne’n far encara un pichon, ‘quò seriá plan crane.
- Ai ! Paura filhòta ! Ieu demandariá pas mai. Mas ‘quò’s qu’ai pas plus de fial dins les gromèls !... »
Una Vicòta de biais
